Opis

3 plakaty Miasta we mgle. Mgła, skąd się bierze? Otóż powstaje wtedy gdy wilgotne powietrze napływa nad chłodniejsze powietrze. To miliardy drobnych kropelek wody albo kryształków lodu zawieszonych w powietrzu blisko powierzchni Ziemi.

Wielki Londyński Smog

W 1952 roku, między 5 a 9 grudnia, powietrze w Londynie stało się śmiertelnie niebezpieczne. Całe miasto wypełniła gęsta mgła ograniczając widoczność nawet do jednego metra. Jednakże Londyńczycy przyzwyczajeni do mgły nie traktowali tej sytuacji inaczej. Po prostu mgła, nic więcej. Jednak nie. W całym mieście ludzie zaczęli chorować i umierać. Szacuje się, że umrzeć mogło przeszło cztery tysiące Londyńczyków, piętnaście tysięcy znalazło się w szpitalach. Masowo ginęły też zwierzęta. Po wielu latach zagadka śmiercionośnej mgły została wyjaśniona. Londyńczycy zaczęli ogrzewać swoje domy bardzo słabej jakości węglem zanieczyszczonym związkami siarki. Powietrze zostało skażone ogromnymi ilościami gazu pochodzącego ze spalania. Dodatkowo sprawę pogorszyła prawdziwa gęsta mgłą, która ogarnęła Londyn w tym czasie. Śmierdzący smog powstały z dwutlenku siarki zmienił się w kwas siarkowy. To on uszkadzał płuca i zabił tysiące osób.

Zabójczy Golden Gate

Most Golden Gate to jeden z najsłynniejszych mostów świata. Często spowija go gęsta mgła, głównie latem. To wynik spotykania się gorących mas powietrza ciągnących od strony lądu z chłodnymi wodami Oceanu Spokojnego. Może przez swój niezwykły urok, może z powodu spowijających go mgieł, stał się najbardziej śmiercionośnym mostem w historii. Skok z zawieszonego 67 metrów nad wodą mostu w 98% w konsekwencji kończy się śmiercią. Od otwarcia mostu w 1937 roku oficjalnie podaję się, że liczba ofiar skoków samobójczych przekroczyła 1400. Jednakże nieoficjalnie wiadomo, że było ich już ponad 2000. – Dla jednych most jest bardzo łatwo dostępnym miejscem dla zakończenia życia. Dla innych jest bardzo romantyczną scenerią ostatecznego pożegnania się z życiem – powiedział dr Blaustein, psychiatra, autor raportu o śmiercionośnym moście. Jeden z jego pacjentów powiedział mu, że most jest „złotym sposobem dotarcia do nieba”.

https://www.newsweek.pl/wiedza/historia/golden-gate-bridge-historia-najslynniejszego-most-swiata/v3z7q3b

Wieża Eiffle’a – chluba czy porażka?

Wieża Eiffle’a jest symbolem Paryża już od ponad 130 lat. Wbija się w niebo na wysokość ponad 300 metrów i jest doskonale widoczna z każdego miejsca w mieście. Dodatko nie wszyscy byli nią zachwyceni. Wielu artystów nie mogło pogodzić się z obecnością czegoś tak, jak pisano „okropnego i zaprzeczającego idei Paryża jako stolicy światowej sztuki”. Pisarz Guy de Maupassant nie wybaczył nigdy tej decyzji rządu, był tak zawzięty, że kiedy jego protesty nie odniosły skutku, oświadczył publicznie: “opuszczam Francję i Paryż, wieża Eiffla zbyt silnie działa mi na nerwy”. Protesty przeciwko ośmieszaniu Paryża pisali ludzie teatru, kompozytorzy i pisarze. Mieszkańcy okolicznych ulic i skwerów składali liczne petycje do rządu, w których domagali się “natychmiastowego zaprzestania tej ryzykownej budowy” oraz pytali się “kto będzie odpowiadał za śmierć niewinnych ludzi, kiedy ten monstrualny kolos runie?”.

Podsumowując, trzy plakaty, trzech magicznych miejsc świata tonących we mgle. Tak, we mgle, nie w smogu.